- topa
- sif. və is.1. Qalaq, yığın. Torpaq topası. – Dəyədən bir az aralıda, topa şeylərin arasında Rüxsarə bükülüb uzanmışdı. S. R.. <Hatəm> . . xırman topasının qabağında oturmuşdu. Ə. Ə..2. Bir yerə toplaşmış, bir yerə yığılmış adamlar; dəstə, yığın. Başqa bir topa uşaq da Xəzər sahilindən . . söhbət açıb keçirdiyi günlərdən qızğın danışırdı. S. R.. . . Sahibkarlar və dükançılar dayanan topadan kimsə bərkdən səsləndi. Ə. Ə.. // Eyni mənada heyvanlar haqqında. Tapdıq papağını çıxarıb, kəpənək topasının üstünə atdı. Ə. Vəl..3. Sıx, qalın (seyrək ziddi). Qalın topa birçəkləri öz qanilə boyanmış; Bağlarının kənarı da qan laxtası dayanmış. A. S.. Vəli kişi topa saqqalını sığallayıb, qəti və bir az da acıqlı etiraz etdi. M. İ.. topa-topa sif. və zərf1. Qalaq-qalaq, yığın-yığın. Aşağılarda kəndin üstündə . . topa-topa buludlar hərəkət edirdi. M. İ..2. Dəstələr halında, dəstə-dəstə, yığınyığın. Ətrafda bütün damlar üstündə adamlar topa-topa dayanıb, qərbə tərəf boylanırdılar. Ə. M.. Meydançada dəstə-dəstə; Kiçikyaşlı vətəndaşlar; Oynayırlar, qaçışırlar; Topa-topa, qatar-qatar. N. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.